Zapraszamy wszystkich do parku w Świerklańcu na święto św. Huberta – patrona jeźdźców, leśników i myśliwych. W tym roku spotykamy się 22 października o godzinie 11-tej w miejscu gdzie do 1962 roku stał jeszcze zrujnowany pałac Donnersmarcków zwany „małym Wersalem”. Organizatorzy przygotowali tu dla Państwa szereg atrakcji o czym informuje zamieszczony poniżej plakat …
Tradycyjnie już przedstawiciele Ochotniczego Szwadronu 3 Pułku Ułanów Śląskich w dniu 25 września wzięli udział w uroczystej mszy świętej w Kościele p.w. św. Anny w Tarnowskich Górach zorganizowanej przez Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Tarnogórskiej.
Po mszy nastąpiło oficjalne złożenie wiązanek kwiatów pod tablicami pamiątkowymi poświęconymi pamięci 3 Pułku Ułanów Śląskich i 11 Pułku Piechoty stacjonującym w garnizonie tarnogórskim aż do pamiętnego września 1939 roku.
Zapaliliśmy także znicze na grobach naszych ułanów pochowanych na przykościelnym cmentarzu.
Cześć Ich pamięci !!!
Autor posta: Leszek Kasiarz
19 wrzesień 1939 to najtragiczniejsza karta w kalendarzu historii 3 Pułku Ułanów Śląskich. Tego dnia nad ranem trzy szwadrony wraz z trzecią baterią 5 Dywizjonu Artylerii Konnej znalazły się na północny wschód od Rogóźna maszerując w kierunku szosy Zamość – Tomaszów Lubelski. Już wcześniej stracono łączność telefoniczną ze sztabem Krakowskiej Brygady Kawalerii ze względu na brak kabla. Nowe rozkazy o zmianie kierunku ataku niestety już nie dotarły do przemieszczającego się w gęstej porannej mgle pułku. 1. i 3. szwadron poruszając się równolegle zbliżały się do skraju lasu Dąbrowa. 4. szwadron pod dowództwem rtm. Henryka Bigoszewskiego osłaniał marsz od strony Rogóźna. Na czele 1. szwadronu znajdował się dowódca pułku płk. Czesław Chmielewski. Nagle mgła się unosi i ze skraju lasu, od czoła maszerujących kolumn odzywa się skomasowany ogień broni maszynowej i ręcznej nieprzyjaciela. Padają zabici i ranni których nie można zabrać z pola walki. Niemcy zaczynają strzelać zarówno z prawej jak i lewej strony. Szwadron rtm. Bigoszewskiego zostaje zepchnięty na zachód. Bateria artylerii traci wszystkie swoje zaprzęgi. Padają ranni dowódca 1. szwadronu por. Wiesław Żakowski jak i adiutant pułku rtm. Bolesław Mysłakowski. Pada nieprzytomny dowódca pułku płk. Chmielewski trafiony w rękę, obie nogi i pierś. Wszyscy są przekonani o jego śmierci. Resztki pułku wyprowadza zastępca dowódcy pułku mjr. Jan Zapolski kierując się na trakt Rogóźno – Zielone. Tu spotykają swoich kolegów z garnizonu w Tarnowskich Górach z 11 Pułku Piechoty.
Straty są przerażające, pułk stracił 70% swego stanu osobowego!
Pozostało zaledwie 9 oficerów i 67 szeregowych ze stanu wyjściowego plus szczątki baterii bez dział i zaprzęgów.
Jak później się okazało dowódcy pułku udało się przeżyć. Opatrzony przez niemieckich sanitariuszy doczołgał się do najbliższej wsi (prawdopodobnie były to Zamiany), skąd po kilku dniach przewieziono go do szpitala w Zamościu. Dopiero jednak po operacji w Warszawie udało się płk. Czesławowi Chmielewskiemu dojść powoli do zdrowia. Już do końca życia pozostała mu jednak bolesna pamiątka – niedowład ręki.
Epilog tej tragicznej bitwy nastąpił w dniu następnym. 20 września 1939 roku na polanie obok leśniczówki Ulów-Zachucie. To tu resztki 3 Pułku Ułanów Śląskich wraz z całą Krakowską Brygadą Kawalerii złożyli
broń kończąc tym samym swój szlak bojowy.
Odwiedziliśmy te miejsca dwa lata temu w ostatnim dniu naszego rajdu konnego Szlakiem Bojowym 3 Pułku Ułanów Śląskich, zarówno pola na skraju lasu na północny wschód od Rogóźna jak i polanę na której stały kiedyś zabudowania leśniczówki Ulów-Zachucie. Wcześniej byliśmy na cmentarzu wojennym w Tomaszowie Lubelskim gdzie leżą pochowani ułani którzy zginęli 19 września pod Rogóźnem.
Cześć ich pamięci !!!
Autor posta: Leszek Kasiarz
Przełom sierpnia i września to tradycyjnie już gorący okres w działalności kawalerzystów Ochotniczego Szwadronu 3 Pułku Ułanów Śląskich.
W dniu 20 sierpnia 2022 roku w byłych koszarach Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu odbyła się promocja III rocznika Szkoły Podchorążych CWKO. Gratulujemy nominacji ppor. Waldemarowi Pettersowi reprezentującemu barwy Pułku 3. Ułanów.
Szwadron nasz zorganizował 25 sierpnia dwudniowy rajd konny na trasie Biszcza-Króle Stare-Biszcza przechodząc brodem rzekę Tanew w miejscu wrześniowych walk pułku o miasto Tarnogród. Nad zalewem Biszcza-Żary w trakcie spotkania z przedstawicielami Szwadronu Kawalerii im. 3 Pułku Ułanów Śląskich z Biszczy przekazaliśmy im pamiątkową książkę i list gratulacyjny z okazji 50-lecia istnienia ich organizacji kultywującej tradycję bratniego pułku ułanów.
W niedzielę 28 sierpnia 2022 roku, w 102. rocznicę bitwy pod Komarowem nastąpiło uroczyste odsłonięcie Pomnika Chwały Kawalerii i Artylerii Konnej gdzie oczywiście nie mogło i nas zabraknąć. Przedstawiciele Ochotniczego Szwadronu 3 Pułku Ułanów Śląskich w umundurowaniu i oporządzeniu z epoki włączyli się do rekonstrukcji dwóch szarż jakie na tych polach odbyły się w 1920 roku.
Kilka dni później, w dniach 1 i 2 września w kolejną rocznicę bitew z 1939 roku w Jastrzębiu i Woźnikach członkowie szwadronu złożyli symboliczne wiązanki kwiatów pod pomnikami i na grobach poległych tam żołnierzy Pułku 3. Ułanów.
Tradycją stał się już udział naszych kawalerzystów w corocznym pochodzie organizowanym w ramach tarnogórskich „Gwarków”.
11 września ulicami miasta w którym w latach 1922-1939 stacjonował 3 Pułk Ułanów przemaszerował barwny korowód postaci historycznych a wśród nich ułani Ochotniczego Szwadronu 3PUŚ.
W dniach 10-11 września przedstawiciele naszego stowarzyszenia wzięli też udział w rajdzie konnym na pograniczu Polsko-Czeskim oraz obchodach święta zaprzyjaźnionego z nami 9 Pułku Ułanów Małopolskich w pałacu w Wysokiej.
W niedzielę 25 września 2022 roku o godzinie 12.00 w kościele pw. św. Anny w Tarnowskich Górach zostanie odprawiona uroczysta msza święta upamiętniająca oddanie i waleczność żołnierzy 3. Pułku Ułanów Śląskich oraz 11. Pułku Piechoty na którą serdecznie wszystkich zapraszamy. Tradycyjnie już pod tablicami pamiątkowymi wmurowanymi w ścianę kościoła zostaną złożone wiązanki kwiatów i znicze.
Autor posta: Leszek Kasiarz
Dzisiaj obchodzimy 141 rocznicę urodzin legendy polskiej kawalerii gen. Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego.
Czy łączyło go coś z Pułkiem 3. Ułanów ?
Okazuje się że tak, jego dziadek Wincenty Długoszowski służył w jego szeregach w okresie Królestwa Polskiego walcząc wraz z Pułkiem 3. Ułanów w powstaniu listopadowym. Po bitwie pod Grochowem został awansowany do stopnia rotmistrza, a w szarży pod Ostrołęką odniósł aż jedenaście ran wychodząc jednak cało z opresji. Po upadku powstania skazany na 10 lat karnej służby na Kaukazie z którego udało mu się wrócić przez Turcję i Rumunię na Podkarpacie.
Tak opisywał to sam Bolesław Wieniawa-Długoszowski w swoim szkicu wspomnieniowym „O kraju dzieciństwa i młodości” :
„Sam folwark „na Muroniu” stał juz wtedy pustką. My jednak odwiedzaliśmy go często i chętnie dla spotkań z widmem, dla bezsłownych rozmów z duchem, znanym nam z opowiadań, z papierów rodzinnych i z portretu w mundurze ułańskim z żółtym rabatem. W samotni tego odludzia dokonał żołnierskiego żywota dziad mój Wincenty, rotmistrz 3-go pułku ułanów w powstaniu listopadowem. W pokoju mego ojca, pod owym portretem w mundurze ułańskim wisiał za szkłem, w czeczotkową oprawny ramę jego patent na podporucznika, zredagowany w następującym stylu: „My Aleksander Pierwszy, Imperator Wszech Rosji, Król Polski, Wielki Książę Litewski i t. d… i t. d… wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy, że urodzonego Wincentego Wieniawa-Długoszowskiego podporucznikiem w wojsku naszem polskiem mieć chcemy”.
Leopold Szumski w swojej książce „Wspomnienia o 3-cim Pułku Ułanów” wydanej w 1892 roku wspomina ze w czasie pobytu 3-go szwadronu w Sławatyczach :
„Nadszedł rozkaz z pułku, by porucznik Wincenty Długoszowski wraz przeznaczonymi do szkoły podchorążych podoficerami, stawił się w sztabie pułku, zkąd z całym oddziałem odejść miał do Warszawy. Wskutek tego oddano mi po nim pluton 3-ci.”
W opisie bitwy pod Grochowem zanotował też :
„W naszym szwadronie 2-gim zaszły także zmiany: porucznik Wincenty Długoszowski, odkomenderowany do szkoły podchorążych, jak się wyżej powiedziało, ranny w nocy Listopadowej, był długo w lazarecie, a po wyzdrowieniu przeszedł z awansem na kapitana do 5-go szwadronu nowo sformowanego.”
Na zakończenie chciałbym przypomnieć wiersz napisany przez „pierwszego ułana Drugiej Rzeczypospolitej” Bolesława Wieniawę-Długoszowskiego zatytułowany „Ułańska Jesień” :
„Przeżyłem moją wiosnę szumnie i bogato
Dla własnej przyjemności, a durniom na złość,
W skwarze pocałunków ubiegło mi lato
I szczerze powiedziawszy – mam wszystkiego dość…
Ustrojona w purpurę, bogata od złota
Nie uwiedzie mnie jesień czarem zwiędłych kras,
Jak pod szminką i pudrem starsza już kokota,
Na którą młodym chłopcem nabrałem się raz.
A przeto jestem gotów, kiedy chłodną nocą
Zapuka do mych okien zwiędły klonu liść,
Nie zapytam o nic, dlaczego i po co,
Lecz zrozumiem, że mówi: ,,no, czas bracie iść”.
Nie żałuję niczego, odejdę spokojnie,
Bom z drogi mych przeznaczeń nie schodząc na cal
Żył z wojną jak z kochanką, z kochankami – w wojnie
A przeto i miłości nie będzie mi żal…
Bo miłość jest jak karczma w niedostępnym borze,
Do której dawno nie zachodził nikt,
Gdzie wędrowiec wygodne znajdzie czasem łoże,
Ale – własny ze sobą musi przynieść wikt.
A śmierci się nie boję – bo mi śmierć nie dziwna
Nie siałem na nią Bogu nigdy nudnych skarg
Więc kiedy z śmieszną kosą stanie przy mnie sztywna
W dwu słowach zakończymy nasz ostatni targ.
W takt skocznej kul muzyki, jak w tańcu pod rękę
Włóczyłem się ze śmiercią całkiem, za pan brat”
Zdrową głowę wsadzałem jej czasem w paszczękę,
Jak pogromca tygrysom, którym wolę skradł.
A potem mnie wysoko złożą na lawecie
Za trumną stanie biedny sierota mój koń
I wy mnie szwoleżerzy do grobu zniesiecie
A piechota w paradzie sprezentuje broń.
Do karnego raportu przed niebieskie sądy
Duch mój galopem z lewej, duchem będzie rwał,
Jak w steelu przez eteru przeźroczyste prądy
Biorąc w tempie przeszkody z planetarnych ciał.
Ja wiem, że mi tam w niebie z karku łba nie zedrą,
Trochę się na mój widok skrzywi Święty Duch,
Lecz się tam za mną wstawią Olbromski i Cedro,
Bom był jak prawy ułan: lampart, ale zuch.
Może mnie wreszcie wsadzą w czyścu na odwachu
By aresztem… o wodzie spłacić grzechów kwit,
Ale myślę, że wszystko skończy się na strachu
A stchórzyć raz – przed Bogiem – to przecie nie wstyd.
Lecz gdyby mi kazały wyroki ponure
Na ziemi się meldować, by drugi raz żyć
Chciałbym starą wraz z mundurem wdziać na siebie skórę,
Po dawnemu… wojować… kochać się… i pić.”
Autor posta: Leszek Kasiarz
17 lipca 2022 roku Szwadron Kawalerii im. 3 Pułku Ułanów Śląskich z Biszczy świętował 50-lecie swojego istnienia. Przedstawiciele naszego stowarzyszenia wraz z pocztem sztandarowym wzięli udział w uroczystej Mszy Świętej. Następnie na cmentarzu w Biszczy złożono kwiaty na grobach założycieli szwadronu – śp. rtm. Antoniego Kurowskiego i Mieczysława Grabka. Przypominając historię Pułku 3. Ułanów Śląskich przedstawiciele obu zaprzyjaźnionych stowarzyszeń udali się na stary cmentarz w Tarnogrodzie by odwiedzić groby poległych tu żołnierzy naszego pułku w nocnym boju który rozegrał się w tym miejscu z 15 na 16 września 1939 roku. Po złożeniu wiązanek kwiatów wszyscy udaliśmy się nad zalew gdzie w Gminnym Ośrodku Kultury w Biszczy odbyły się główne uroczystości jubileuszowe.
Podczas uroczystości wręczono podziękowania i odznaczenia dla zasłużonych członków Szwadronu oraz organizacji współpracujących z ułanami z Biszczy. Zostały także wręczone nagrody Gminnego Konkursu Plastyczno – Fotograficznego i Informatycznego dla dzieci i młodzieży poświęcony lokalnej historii regionu.
Wysłuchaliśmy też koncertów chórów szacownych jubilatów , Grupy Rekonstrukcyjnej Żołnierzy Wojska Polskiego „Wrzesień 1939” z Jastkowic oraz zespołów Fire LBL i Kaldera.
W imieniu Ochotniczego Szwadronu 3 Pułku Ułanów Śląskich chcielibyśmy serdecznie podziękować za zaproszenie i piękne upominki oraz życzyć wszystkim członkom Szwadronu Kawalerii im. 3 Pułku Ułanów Śląskich z Biszczy kolejnych 50 lat działalności kultywującej tradycje kawaleryjskie na tym terenie.
Autor posta: Leszek Kasiarz
W dniu dzisiejszym na placu pod „Żyrafą” przy pomniku Walki i Pracy w Tychach, sekcja Ochotniczego Szwadronu 3 Pułku Ułanów Śląskich wzięła udział w uroczystej przysiędze 87 nowych żołnierzy zaprzyjaźnionej z nami 13. Śląskiej Brygady Obrony Terytorialnej.
Z brygadą współpracujemy od grudnia 2021 roku organizując szkolenia w zakresie nauki jazdy konnej, wyszkolenia ogólnokawaleryjskiego oraz przyswojenia sobie tradycji i historii polskiej kawalerii.
Żołnierze 13.Ś.B.O.T. uczestniczą też w uroczystościach, rajdach i pokazach organizowanych przez nasze stowarzyszenie. Kilku z nich uzyskało już stopień kandydacki do otrzymania barw Pułku 3. Ułanów.
Wspomagają oni działania Ochotniczego Szwadronu 3 Pułku Ułanów Śląskich nie tylko z konia lecz także zabezpieczając nasze imprezy i pomagając czynnie w ich organizacji.
Dziękujemy im za wykonaną pracę na rzecz naszego stowarzyszenia i życzymy dalszych sukcesów w służbie w szeregach W.O.T.
W sobotę 2 lipca 2022 roku odbyły się dwie uroczystości w których uczestniczyli przedstawiciele naszego stowarzyszenia.
W Koszęcinie w ramach święta Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny Ochotniczy Szwadron 3 Pułku Ułanów Śląskich zaprezentował licznie zgromadzonej publiczności pokaz kawaleryjski składający się z prezentacji musztry konnej oraz władania szablą i lancą z konia.
Tego samego dnia druga grupa naszych kawalerzystów uczestniczyła na rynku w Wodzisławiu Śląskim w rekonstrukcji wydarzeń które rozegrały się tu 100 lat wcześniej. Dnia 4 lipca 1922 roku przedstawiciele wojska polskiego na czele z oddziałem kawalerii 2. Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich przez specjalnie wybudowaną bramę powitalną uroczyście wkroczyli do tego miasta.
To już kolejny pracowicie spędzony przez nas weekend promujący tradycje polskiej kawalerii.
Autor posta: Leszek Kasiarz
W dniu 26 czerwca 2022r. na bramie koszar 5. Tarnogórskiego Pułku Odsłonięcie tablicy pamiątkowej Pułku 3. Ułanów na bramie koszar w Tarnowskich Górach Chemicznego im. gen. broni L. Berbeckiego w Tarnowskich Górach z inicjatywy Ochotniczego Szwadronu 3-go Pułku Ułanów Śląskich odbyły się uroczystości związane z odsłonięciem tablicy pamiątkowej poświęconej 100 rocznicy przybycia tu Pułku 3. Ułanów „Dzieci Warszawy”.
Po powrocie z wojny w połowie 1921 roku pułk tułał się stacjonując kolejno w Brzeźnicy, Oświęcimiu i Dąbiu pod Krakowem. W zimie tego roku otrzymał rozkaz sformowania szwadronu reprezentacyjnego.
Dowódcą szwadronu składającego się z reprezentujących cały pułk czterech plutonów liniowych, plutonu trębaczy i plutonu CKM został rotmistrz Ignacy Kowalczewski
W dniu 20 czerwca 1922 roku na czele wojska polskiego prowadzony przez gen. Stanisława Szeptyckiego symbolicznie przekroczył most na Brynicy. Szwadron brał udział w tym dniu w uroczystościach powitalnych w Katowicach i Mysłowicach.
26 czerwca odbyły się uroczystości w Tarnowskich Górach gdzie szwadron zajął dawne poniemieckie koszary 11 Pułku Strzelców Konnych wybudowane w 1913 roku.
Pułk stacjonował w tych koszarach w latach 1922-1939.
28 września 1939 roku dowódca 3 Pułku Ułanów Śląskich płk. Czesław Chmielewski na czele swojego pułku po raz ostatni opuścił mury tych koszar udając się na wyznaczone pozycje osłonowe pod Kaletami, Koszęcinem i Cieszowej.
Chcąc przypomnieć iż Pułk 3. Ułanów stacjonował w tych budynkach od 1922 roku Stowarzyszenie Ochotniczy Szwadron 3 Pułku Śląskiego wystąpiło z incjatywą odsłonięcia w tym widocznym dla wszystkich miejscu tablicy upamiętniającej te wydarzenia.
Chcemy podziękować fundatorowi tablicy Instytutowi Pamięci Narodowej a w szczególności przedstawicielowi IPN w Katowicach, panu Dominikowi Abłamowicz za okazaną nam pomoc.
Wielkie podziękowanie za przybycie i pomoc w zorganizowaniu tej uroczystości Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Pani Barbarze Dziuk.
Dziękujemy także za sprawne poprowadzenie i zabezpieczenie samej uroczystości jak i udostępnienie terenu koszar dowódcy 5 Pułku Chemicznego im. gen. broni Leona Berbeckiego panu płk. Bogusławowi Markowi.
Autor posta: Leszek Kasiarz
100 lat temu na moście nad Brynicą w Szopienicach odbyła się symboliczna uroczystość rozbicia łańcucha przez powstańca-inwalidę Juliusza Chowańca, który powiedział: „Pękajcie okowy niewoli, Górny Śląsk jest wolny, armio polska, wkraczaj nań i połącz go z Polską”.
Szwadron honorowy Pułku 3 Ułanów pod wodzą gen. Stanisława Szeptyckiego jako pierwszy wkroczył w granice Górnego Śląska.
Wojsko przemaszerowało z Szopienic na rynek w Katowicach gdzie na trasie ich przemarszu ustawiono blisko 30 odświętnie udekorowanych bram powitalnych. Na katowickim rynku witały ich tłumy ludzi, wśród nich wojewoda śląski Józef Rymer oraz działacz narodowy i dyktator III Powstania Śląskiego, Wojciech Korfanty.
19 czerwca 2022 roku Ochotniczy Szwadron 3 Pułku Ułanów Śląskich w sile 4 sekcji wziął udział w obchodach rocznicowych przypominających te wydarzenia. Nasi kawalerzyści o godzinie 10.30 przejechali przez most na granicy Sosnowca i Szopienic odtwarzając historyczne wydarzenia sprzed 100 lat. Następnie szwadron w uroczystym pochodzie przeszedł ulicą Warszawską pod bramą powitalną wychodząc na rynek w Katowicach gdzie odbyły się główne uroczystości upamiętniające wkroczenie wojska polskiego na Górny Śląsk.
Autor posta: Leszek Kasiarz
