Aktualności

W dniu dzisiejszym obchodzimy 104 rocznicę zajęcia Łohiszyna w 1919 roku siłami całego Pułku 3. Ułanów „Dzieci Warszawy”.
Na pamiątkę tego zwycięstwa od roku 1938 pułk obchodził uroczyście w dniu 14 czerwca swoje Święto.
W tym roku stowarzyszenie Ochotniczy Szwadron 3 Pułku Ułanów Śląskich zorganizowało je w dniu 10 czerwca kolejny już raz w wybudowanym w latach 1829-30 pięknym neoklasycystycznym pałacu rodu Hohenlohe Ingelfingen w Koszęcinie, będącym obecnie siedzibą Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny.

Uroczystość rozpoczęła się częścią oficjalną w czasie której przyjęto 3 osoby na staż kandydacki a siedmiu ułanom nadano prawo do noszenia barw pułkowych. Czterech naszych kawalerzystów zostało mianowanych na wyższe stopnie kawalerii ochotniczej. Zostały także wręczone odznaki pułkowe oraz medale zasługi Ochotniczego Szwadronu 3 Pułku Ułanów Śląskich.
Wszystkim nominowanym, mianowanym i odznaczonym serdecznie gratulujemy !!!

Po odtańczeniu tradycyjnego poloneza rozpoczęła się część biesiadna którą urozmaicił koncert pieśni patriotycznych i kawaleryjskich w wykonaniu pani Izabeli Migocz – dyrektora Muzeum Ziemi Kozielskiej w Kędzierzynie-Koźlu przy akompaniamencie pana dr Klaudiusza Jania – organisty, jazzmana, dyrygenta i kompozytora.
Oczywiście punktualnie o północy wznieśliśmy toast „za zdrowie konia” i nie obyło się bez odśpiewania tradycyjnych żurawiejek.
Wspaniała zabawa trwała do samego rana …

Chcielibyśmy podziękować za przybycie na nasze Święto Pułkowe wszystkim zaproszonym gościom a w szczególności przedstawicielom zaprzyjaźnionych z nami stowarzyszeniom kawaleryjskim:

Zarządowi Okręgu Opolskiego Związku Oficerów Rezerwy RP im. 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich, Towarzystwu 8 Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego, Szwadronowi Kawalerii im. 3 Pułku Ułanów Śląskich z Biszczy, Szwadronowi Kawalerii Ochotniczej w barwach 9 Pułku Ułanów Małopolskich, Sekcji Kawaleryjskiej w barwach 17. Pułku Ułanów Wielkopolskich, Ochotniczemu Szwadronowi Kawalerii Ziemi Opolskiej i przedstawicielom Oddziału Kawalerii Ochotniczej im. Pułku 4. Ułanów Zaniemieńskich.
Szczególne podziękowanie należą się stowarzyszeniom które wystawiły swoje poczty sztandarowe w barwach 8. i 3. Pułku Ułanów.

Ochotniczy Szwadron 3 Pułku Ułanów Śląskich pragnie przypomnieć w dniu Święta Pułkowego wszystkich oficerów, podoficerów i ułanów:
– Pułku 3. Ułanów Księstwa Warszawskiego,
– Pułku 3. Ułanów Królewstwa Polskiego,
– 3 Pułku Ułanów I Korpusu Polskiego na Wschodzie,
– Pułku 3 Ułanów „Dzieci Warszawy”,
– 3 Pułku Ułanów Śląskich i ich kontynuatorów w strukturach armii podziemnej jak i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

O północy zaś nie zapomnijcie o toaście za ich wspaniałe rumaki …

Pułk 3 Ułanów niech żyje !!!

 

Autor posta: Leszek Kasiarz

 

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=196409896707653&id=100090159312144

Autor posta: Leszek Kasiarz

---

W niedzielę 4 czerwca 2023 roku trzy sekcje Ochotniczego Szwadronu 3 Pułku Ułanów Śląskich wzięły udział w inscenizacji historycznej „Bitwa o Sosnowiec” zorganizowanej przez Pałac Schoena Muzeum w Sosnowcu na Górce Środulskiej.
Oddział nasz przedstawiający kawalerię z okresu Powstania Styczniowego wystąpił w strojach reprezentujących wszystkie stany, które wzięły udział w tym zrywie niepodległościowym, czyli żołnierzy zawodowych, szlachtę, mieszczaństwo i włościan.
W pierwszej scenie rekonstrukcyjnej pokazano szturm na rosyjską komorę celną w Sosnowcu w dniu 5 lutego 1863 roku przeprowadzony przez powstańców pod wodzą Apolinarego Kurowskiego. W ostatniej fazie bitwy szturm polskich kosynierów i strzelców wyparł Rosjan z komory celnej którzy uciekając w kierunku granicy pruskiej wpadli wprost na polską kawalerię.
W kolejnej scenie odtworzono przegraną przez powstańców bitwę o Miechów z dnia 17 lutego 1863 roku rozpoczętą atakiem Żuawów Śmierci na cmentarz pod wodzą Françoisa Rochebrun. Następnie walka przeniosła się do centrum miasta gdzie celny ogień Rosjan doprowadził do odwrotu sił powstańczych. Chaos pogłębił pomyłkowy atak jazdy powstańczej, która wbrew rozkazowi zaszarżowała i wdarła się do centrum Miechowa.
W obu tych scenach przedstawiliśmy w dynamicznym pokazie szarże polskiej kawalerii na siły rosyjskie.

Projekt ten przygotowała pani Anna Makarska, historyk i kustosz w Dziale Historii i Kultury Miasta Pałacu Schoena Muzeum w Sosnowcu.

W imieniu stowarzyszenia Ochotniczy Szwadron 3 Pułku Ułanów Śląskich chcieliśmy podziękować za zaproszenie panu prof. dr hab. Dariuszowi Nawrotowi, Dyrektorowi Instytutu Zagłębia Dąbrowskiego (działającego w strukturach Pałacu Schoena Muzeum w Sosnowcu) który pięknie na żywo komentował całe to wydarzenie.
Dziękujemy także Zespołowi Pieśni i Tańca „Silesianie” Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach oraz Operze Śląskiej w Bytomiu za umożliwienie nam wypożyczenia strojów z epoki dzięki czemu nasza kawaleria tak barwnie się tam zaprezentowała.

Autor posta: Leszek Kasiarz

 

                                     Bitwa Wyrska – 20.05.2023            

Kawaleryjskie pokazy władania szablą i lancą z konia na zakończenie inscenizacji „bitwy wyrskiej” w Gostyniu już za nami …
Pogoda jak i licznie zgromadzona publiczność jak zawsze dopisały – dziękujemy organizatorom za zaproszenie i piękne, oprawione podziękowanie.

 

---

W dniu 20 sierpnia 1920 roku w szarży Pułku 3. Ułanów „Dzieci Warszawy” pod wsią Dasze śmiertelnie ranny został ułan 4. szwadronu Kazimierz Chłystek odznaczony pośmiertnie Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari V klasy nr. 4408. Zarówno z wniosku na odznaczenie jak i zaświadczenia bezpośrednich świadków wynika iż uł. Chłystek nie zważając na grad padających kul jako pierwszy dopadł broniącego się nieprzyjaciela. Śmiertelnie ranny wali się z konia. Porwani tym przykładem ułani czwartego szwadronu dobywając szabel i używając lanc uderzają z prawego skrzydła rozbijając wroga i kontynuując tą szaleńczą szarżę zajmują wieś Dasze. Ich łupem pada 11 dział, 14 ckm, tabory i około 200 jeńców.
Uł. (Józef) Kazimierz Chłystek umiera prawdopodobnie trzy dni później – 23 VIII 1920 roku.
Niestety oprócz zamieszczonych poniżej zdjęć dokumentów ze zbiorów Centralnego Archiwum Wojskowego oraz opisu zamieszczonego w publikacji z serii „Zarys Historii Wojennej Pułków Polskich 1918-1920 (3 Pułk Ułanów)” nie posiadamy żadnych fotografii oraz innych informacji dotyczących ewentualnego życiorysu i miejsca spoczynku Kazimierza Chłystka. Jeśli ktoś z Państwa jest w posiadaniu takowych to prosimy o podzielenie się także z nami.

Autor posta: Leszek Kasiarz

 

22 kwietnia delegacja Ochotniczego Szwadronu 3 Pułku Ułanów Śląskich, na zaproszenie Fundacji Oddziału Kawalerii Ochotniczej im. Pułku 4-go Ułanów Zaniemeńskich miała zaszczyt wziąć udział w uroczystościach upamiętniających 104 rocznicę wyzwolenia Wilna. Na służbę przy grobie matki marszałka Józefa Piłsudskiego pochowanej wraz z jego sercem na wileńskim cmentarzu, na Rossie stawiły się również delegacje Ochotniczego Szwadronu Kawalerii im. 1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego, Szwadronu Kawalerii Ochotniczej w Barwach 9 Pułku Ułanów Małopolskich, 11 Pułku Ułanów wraz z wileńskim harcerstwem i kontynuatorami tradycji oddziałów Armii Krajowej.

Obecna na cmentarnym wzgórzu Konsul RP na Litwie Irmina Szmalec w ciepłych słowach zwróciła się do organizatorów i uczestników, podkreślając niebagatelną wartość pielęgnowania tradycji dokonań polskiego oręża w momencie odtwarzania państwa polskiego po pierwszowojennej zawierusze i upadku cesarstw zaborczych. Złożenie wiązanek kwiatów, zapalenie zniczy w asyście warty honorowej wystawionej przez kawalerzystów ochotników z całej Polski, oraz przy dźwiękach trąbki, szczególnie wzruszających w momencie odgrywania sygnału „Śpij kolego” nadało uroczystości podniosłego charakteru. Trębaczem był szwoleżer „od marszałka”, w siwej ułance z amarantowymi wyłogami. Następnie pododdziały przemieściły się na cmentarz na Antokolu, by odwiedzić mogiły setek bezimiennych Polaków poległych za ojczyznę w Pierwszej Wojnie Światowej oraz świeżo odkrytą i wyczyszczoną kwaterę poległych w roku 1919 ułanów z Pułku 4-go.

Po blinowo-kartaczowym obiedzie, którego podsumowaniem była degustacja wileńskiego trzydziewiątkowego likieru, pomysłodawca i organizator, rtm. ko. Filip Kamizela podziękował uczestnikom za przybycie, udział w uroczystościach oraz zaangażowanie i wręczył pododdziałom pamiątkowe medale i odznaki.

Zwiedzanie starego miasta, którego punktem kulminacyjnym było, rzecz jasna, odwiedzenie Sanktuarium Matki Boskiej Ostrobramskiej stanowiło ostatni punkt programu przed udaniem się ułanów i szwoleżerów do kościoła pod wezwaniem św. Filipa Archanioła na uroczystą mszę. Podniosłość mundurowej liturgii i płomienne kazanie, przy obecności wileńskich Polaków zapewne na zawsze wryje się w pamięć uczestników.

Finalny akcent wizyty na Litwie i obchodów rocznicowych miał miejsce na cmentarzu parafialnym w Berżnikach, w niedzielę 23 kwietnia, gdzie o godzinie 10:00 nad grobami leżących obok siebie Polaków i Litwinów kawaleryjskie delegacje ponownie wystawiły warty, złożyły kwiaty i oddały hołd poległym w walkach operacji niemeńskiej. Pamiątkowe fotografie, wymiana kontaktów i braterskie pożegnania z deklaracjami rozwijania tak doskonale układającej się współpracy międzypułkowej zakończyły uroczystości rocznicowe.

Powrót do miejsc zakwaterowań obfitował w  niekończące się dyskusje o wrażeniach, przeżyciach i wspomnieniach. Podsumowując trzydniową służbę „z niebieskimi czwartakami” ułani OS3PUS stwierdzają, że w kolejnym roku chętnie podejmą rękawicę trudu 1600 km podróży by ponownie oddać hołd przelanej polskiej krwi na Wileńszczyźnie.

Autor posta:   Adam Mankiewicz

Ochotniczy Szwadron 3 Pułku Ułanów Śląskich życzy wszystkim – Wesołego Alleluja !!!

Staropolskim obyczajem dużo szynki razem z jajem, miodu pełne baryłeczki oraz trochę gorzałeczki. No, a w lany poniedziałek – na kark wody pełen dzbanek.

26 marca 2023 roku w czasie trwania naszego treningu szwadronowego odwiedziła nas ekipa telewizyjna programu TVP3. Zajęcia z musztry konnej oraz władania szablą i lancą z konia odbyły się w naszym nowym ośrodku szkoleniowym –  Sportowy Klub Jeździecki „SZWADRON” Rybnik w miejscowości Stodoły.
Kolejne odcinki będzie można zobaczyć w TVP 3 Katowice w piątki o 19.10 i TVP stream w programie ” Mój konik” będący cyklem materiałów w „Pokoju na Poddaszu”.

W imieniu Ochotniczego Szwadronu 3 Pułku Ułanów Śląskich składamy najserdeczniejsze życzenia wszystkim Paniom w dniu ich święta.

„Dzień Kobiet – jak inne dni od święta,

wymuszają właśnie na nich, by chatka była sprzątnięta,

i uśmiech gościł na twarzy.

By taką była Panią piękną, jak znany obraz na wystawie

a kobieta od święta, o spokoju tylko marzy.”

28 sierpnia 1939 roku w godzinach przedpołudniowych 3 Pułk Ułanów Śląskich (bez 3. i 4. szwadronu) wymaszerował ze swoich koszar w Tarnowskich Górach aby zająć pozycje obronne w rejonie Koszęcin – Cieszowa. Szefem 2. szwadronu dowodzonego przez por. Jerzego Grzybowskiego był w tym czasie st. wachm. Antoni Wojciechowski (1900-1972).
W ostatnim dniu walki pułku tj. 20 września 1939 roku w rozkazie bojowym podpisanym w zastępstwie dowódcy przez rtm. Stefana Sołtysika został on awansowany do stopnia chorążego oraz odznaczony Krzyżem Walecznych oraz Krzyżem Zasługi z Mieczami.
Ponadto w dniu 3 maja 1938 otrzymał brązowy a 15 kwietnia 1939 roku srebrny Medal za Długoletnią Służbę – zdjęcia dyplomów pod tekstem.
10 grudnia 1924 roku wtedy jeszcze plutonowy Antoni Wojciechowski nabył prawo do założenia żołnierskiej Odznaki Honorowej Pułku 3. Ułanów co potwierdza załączona poniżej legitymacja nr.1007 podpisana przez płk. Cypriana Bystrama – ówczesnego dowódcę pułku.
Już w lutym 1939 roku szef ówczesnego Departamentu Kawalerii powołał st. wachm. Antoniego Wojciechowskiego do przystąpienia do egzaminu na stopień chorążego mającego się odbyć w listopadzie co z oczywistych względów nie doszło już do skutku. Zdjęcie zaświadczenia o awansie z dnia 05.12.1959 roku podpisane przez byłego dowódcę 3 Pułku Ułanów Śląskich płk. rez. Czesława Chmielewskiego zamieszczono pod tekstem.
Tuż przed wybuchem II wojny światowej 24 sierpnia 1939 roku wysłał on swoją żonę Stanisławę do miejscowości Nisko nad Sanem gdzie wspólnie zamieszkali po zakończeniu działań wojennych co dokumentuje zachowany rozkaz wyjazdu.
Utrzymywał stały kontakt z byłymi oficerami 3 Pułku Ułanów Śląskich na co wskazują listy wysyłane z niemieckich obozów jenieckich oraz z Anglii.
W szczególności korespondencja z zastępcą dowódcy pułku mjr. Janem Zapolskim ukazuje jak ścisłe więzy łączyły ze sobą byłych żołnierzy Pułku 3. Ułanów i jak dbano o zachowanie w pamięci prawdziwej historii tej jednostki.
Dzięki nawiązaniu kontaktu przez zaprzyjaźniony z nami Szwadron Kawalerii im. 3 Pułku Ułanów Śląskich z Biszczy z panem Władysławem Potockim z Niska nad Sanem otrzymaliśmy fotografie rodzinnych dokumentów i zdjęć po chor. Antonim Wojciechowskim które zamieszczono pod poniższym tekstem. Pierwsze cztery zdjęcia zostały opisane przez pana Władysława Potockiego następująco:
– „Podoficerowie zawodowi 3 Pułku Ułanów, pierwszy od lewej wachmistrz szef drugiego szwadronu starszy wachmistrz Antoni Wojciechowski”.
– „Stoi piąty od prawej w pierwszym rzędzie st. wachm. A. Wojciechowski”. W rzeczywistości 5. od lewej …
– „Szkoła Podoficerska 3 Pułku Ułanów rok 1935 siedzi szósty od prawej dowódca 3P.U. płk. Kazimierz Żelisławski, siedzi trzeci od lewej st. wachm. A. Wojciechowski”.
– „Powrót drugiego szwadronu do koszar, na czele szef 2. szwadronu st. wachm. A. Wojciechowski”. Zdjęcie wykonane na rynku w Tarnowskich Górach …
Kolejne zdjęcie wraz z dedykacją z września 1936 roku przedstawia rtm. Stefana Sołtysika – II. zastępcę dowódcy pułku.
Następna fotografia została wykonana na zawodach konnych – drugi z lewej, salutujący st. wachm. Antoni Wojciechowski na koniu „Wojtek” – w tle widoczna jest wieża ciśnień znajdująca się na przeciwko koszar przy ul. Opolskiej w Tarnowskich Górach.
Kolejne zdjęcia wraz z opisami na których został uwieczniony st. wachm. Antoni Wojciechowski pochodzą z kolekcji rotmistrza Romana Medwicza – obecie znajdują się w moich prywatnych zbiorach.
Zamieszczone listy to korespondencja z Oflagu w Murnau i Londynu od mjr. Jana Zapolskiego – I. zastępcy dowódcy pułku i rtm. Jerzego Rościszewskiego – dowódcy szwadronu gospodarczego.
Zdjęcia grobu chor. Antoniego Wojciechowskiego pochowanego na cmentarzu parafialnym w Nisku wykonał kolega Marcin Magoch z Księżpola.
Wypisy z rozkazu bojowego z dnia 20 września 1939 zamieszczono z publikacji „Boje  wrześniowe Pułku 3. Ułanów Śląskich” autorstwa Stefana Sołtysika będące jednym z rozdziałów książki „Żołnierze Września” – Instytut Wydawniczy PAX, 1971.

Autor tekstu: Leszek Kasiarz

 

Wspominając działalność naszego stowarzyszenia w zeszłym roku na plan pierwszy wysuwa się dzień 26 czerwca i uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej na bramie tarnogórskich koszar w ramach obchodów święta pułkowego Ochotniczego Szwadronu 3 Pułku Ułanów Śląskich powiązana bezpośrednio z setną rocznicą wkroczenia wojska polskiego do Tarnowskich Gór. W najnowszym numerze „Zeszytów Tarnogórskich nr.85/22” wydawanych przez Instytut Tarnogórski prowadzony przez dr hab. inż arch. Marka Wrońskiego ukazał się obszerny opis tych wydarzeń wraz ze zdjęciami i ilustracjami. Oczywiście nie zabrakło też rysu historycznego przedstawiającego wkroczenie do Tarnowskich Gór Batalionu Honorowego 27 Pułku Piechoty na czele z dowódcą płk. Edwardem Nowakiem jak i Szwadronu Honorowego Pułku 3. Ułanów dowodzonego przez rtm. Ignacego Kowalczewskiego popartego publikacją całej serii archiwalnych zdjęć.

Serdecznie polecamy do pochylenia się nad tą publikacją zawierającą szereg nowych faktów historycznych związanych z tymi wydarzeniami.

Autor posta:  Leszek Kasiarz